Τις τελευταίες δεκαετίες ,η διάγνωση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού τίθεται όλο και πιο συχνά στον γενικό πληθυσμό. Πρόκειται για διαταραχή στα επίπεδα του ασβεστίου του αίματος , το οποίο ανευρίσκεται παθολογικά αυξημένο και συνοδέυεται από επίσης αυξημένες τιμές της παραθορμόνης του αίματος (η ορμόνη που παράγουν οι παραθυρεοειδείς αδένες).

Το ασβέστιο συνιστά έναν από τους πιο θεμελιώδεις ηλεκτρολύτες του ανθρώπινου οργανισμού ,αφού συμμετέχει ενεργά σχεδόν σε ολόκληρο το φάσμα του μεταβολισμού μας και είναι απαραίτητο για τη φυσιολογική λειτουργία όλων των οργάνων του ανθρώπινου σώματος.

Για να αντιληφθούμε τον σημαντικό ρόλο του ασβεστίου στο σώμα μας ,αξίζει να επισημάνουμε οτι είναι ο μόνος ηλεκτρολύτης που ρυθμίζεται αποκλειστικά από τέσσερις (τουλάχιστον) ενδοκρινείς αδένες ,τους παραθυρεοειδείς αδένες.

Οι παραθυρεοειδείς αδένες ,παρά το ότι βρίσκονται σε επαφή σχεδόν με τον θυρεοειδή αδένα (εξ’ου και το όνομα τους «παρα τον θυρεοειδή») ,δεν έχουν καμμία σχέση με τη θυρεοειδική λειτουργία. Η δουλειά τους είναι να παράγουν την παραθορμόνη ,η οποία με τη σειρά της ρυθμίζει τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα μας.Η όλη διαδικασία βρίσκεται υπο τον κεντρικό έλεγχο του εγκεφάλου ,ο οποίος συντονίζει την εύρρυθμη λειτουργία των παραθυρεοειδών αδένων.

Στον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό ,τη συχνότερη αιτία αυξημένου ασβεστίου στο αίμα ,ένας ή περισσότεροι παραθυρεοειδείς αδένες αρχίζουν να λειτουργούν αυτόνομα ,δίχως να υπακούν στον κεντρικό έλεγχο ,και να παράγουν μεγαλύτερες ποσότητες παραθορμόνης.

Αυτή είναι μια διαδικασία ,η οποία αναπτύσσεται σταδιακά (αργά-αργά) ,και προκαλεί μια προοδευτικά επιδεινούμενη υπερασβεστιαιμία ,που οδηγεί σε επίσης προοδευτική εμφάνιση των συμπτωμάτων της νόσου…και πρόκειται για συμπτώματα τόσο από τη ψυχική σφαίρα (αίσθημα
κόπωσης ,κακή ποιότητα ύπνου ,διαταραχή του αισθήματος «ευ ζην», κατάθλιψη ,εώς και ψύχωση!) ,όσο και από όλα τα όργανα του σώματος μας (οστεοπόρωση – κατάγματα ,νεφρολιθίαση ,καρδιοπάθειες-έμφραγμα μυοκαρδίου ,αρτηριακή υπέρταση ,αγγειοπάθειες ,εγκεφαλική ισχαιμία – εγκεφαλικό επεισόδιο ,ημικρανίες ,χολολιθίαση ,παγκρεατίτιδα…. ).

Θα ήθελα να τονίσω ,ιδιαίτερα όμως ,οτι λόγω της σταδιακής ανάπτυξης των συμπτωμάτων ,οι ασθενείς δεν αντιλαμβάνονται οτι έχουν κάτι παθολογικό, κάτι συγκεκριμένο.

Έχουν λίγο «απ’όλα»! Αίσθημα κούρασης ,κακοδιαθεσία, κάποια πονάκια στη κοιλιά ή στη πλάτη ή στο γοφό, πονοκεφάλους αραιά και
που ,μουδιάσματα στα άνω και κάτω άκρα ….και όταν κάποιο ή κάποια από αυτά τα τόσο συνηθισμένα συμπτώματα για όλους μας ,ενταθούν και αναγκάσουν τον ασθενή να αναζητήσει ιατρική βοήθεια ,σπανίως θα συσταθεί μια απλή μέτρηση ασβεστίου στο αίμα…

Μπορεί να υποβληθούν σε ακτινογραφικό έλεγχο ,σε αξονική τομογραφία ,σε εξειδικευμένες αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις,σε αλλεπάλληλες εξετάσεις από ιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων (καρδιολόγους,ουρολόγους,ορθοπεδικούς,νευρολόγους,ψυχίατρους…) ,μα
σπανίως θα συσταθεί μια απλή μέτρηση ασβεστίου στο αίμα…

Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός συνιστά τη μόνη πάθηση ,η οποία διαταράσσει σε τόσο μεγάλο βαθμό και εύρος την υγεία μας και ,ταυτόχρονα μπορει να διαγνωσθεί τόσο εύκολα και οικονομικά ,αλλά και να θεραπευτεί οριστικά με μία εξειδικευμένη αλλά πολύ απλή χειρουργική επέμβαση υπό τοπική αναισθησία (παραθυρεοειδεκτομή).

Είναι εντυπωσιακή η διαπίστωση που κάνουν όλοι ανεξαιρέτως οι ασθενείς μετεγχειρητικά «μα πώς ζούσα έτσι τόσα χρόνια!» ,διότι απαλλάσσονται ξαφνικά από το «σαράκι» που τους έτρωγε σιγά-σιγά και όλο και πιο αισθητά για μεγάλο διάστημα της ζωής τους.